Hindi nawala sa isip ko till now nung araw at oras na namantay si mommy ko , sana ay nandoon ako mismo sa tabi nya, Siguro madali sabihin eto ngayon dahil eto lahat ay nakalipas na , ngunit pag ako ay naroroon sa loob ng room 720 sa mga oras na nag hihingalo si mommy at nag kakagulo ang mga doctor, nurses, mga aparato na nakakabit sa katawan nya, mga tubo sa bunganga, ilong, swero sa mga kamay at paa, marahil hindi ko makayanan tignan.
No comments:
Post a Comment