Tuesday, September 23, 2008

My Art of politiking. now it can be told " rule no. 1 huwag ka bengatibo "


there are things in life that you cannot learn in school, but you have to earn it and use it naturally

Sa Villamor airbase, noon 1993 may mga tao sina Mayor Cuneta na aam namin ay sa kanila sina dra canon at mrs bernal, nag kita kami sa office n NHA. noon una ay di kami nag papansinan,pero later nag kakilalanan na kami hru a common freind na taga villamor din. dto nag simula ang aming samahan nila dra canon, minsan inisip ko kung di ko sila nilapitan at sinuyo kahit alam ko na sila ay kalaban. pag katapos ng ilang lingo napalapit na sa akin ang mga bago namn kasama at later on na irecomenda ko pa para maging presidente ng pamantasan

noong una akala ko, sa politika dapat " pag ka away ka away" di pala ganun, mabilis ko natutunan eto dahil sa akin ama, na mahinahon . dapat pala na mahusay ka gumanti ng bato ..... pero Tinapay, malalaking tinapay.... para sa huli, o marahil sa ibang laban mo makasama mo ang iying dating kalaban. kadalasan nga ay ako ay na sasa bihan na mabait sa kalaban, pero kasi subok ko yan ganyan , parang nilalagay mo sila sa rerva list mo . o sa aking "garapon"

isa ko din natutunan ay ang makisama, mag alaga atmakitungo sa sari saring uri ng tao, mga taong siga, taong salbahe, taong lasengo, mga masa, mga maykaya, mga basagulero at mga relioso. mahirap mag adjust sa mga iba ibang ugali ng tao kaya "privatly" may tinatawag ako grapon....

siguro lahat ng tao madali ko pakisamahan, pati mga bakla, naging barkada ko, ako panga naging president ng assoc ng bakla sa pasay. Ang isa sa pinaka mahirap pakisamahan ay ang mga eto:

1. mga mayayaman- kasi mayayabang, di ako kumpante makasama sila, siguro , dahil ako pinalaki nag magulang ko makisama sa lahat ng uri ng tao, mga kalaro ko ay mga kapit bahay namin sa lugar namin sa patinio, f cruz, cjose, plaza.

napapasuka ako pag mga sosyal ang kasama ko, may mga nag pre judge sa akin na high class daw ako, siguro nasabi nila yun dahil ako ay anak n amayor simula pa noong ako ay bata pa hanang matanda

2. ang mga cause oriented group_ parang mga plastik sila. as if gusto nila na maging perfect world.

nag pilipino na ako, hirap kasi ako nag english hehe, at nais ko din ilahad with feelings ang blog na eto. ano kaya ang sasabihin ng mga naka basa ng blog na eto?

noong nag start ako makiharap sa tao, may mga bansag na na latay sa aking ama, siguro sa haba ng kanyang panunungkulan.

1. sya daw ay imbudo
2. iwan ka sa ere
3. mahili mangako

etong 3 na kapintasan nito ay nag silbing halimbawa na dapat mabago ang pag tingin ng tao sa kanya.

lagi ko sya tanong " ano ba ang gapang" - noong 1987 pinakita nya sa akin yun. pag gapang, bagamat noon ay election under marcos, hinay gapang lang daw, at ang pakay nya ay ipa alam kay Mayor Cuneta na gumagalaw sya at kakampi sila, kaya ang gaga pangin nya ay mga tao ni cuneta , na alam nya makaka ratng din na gumagalaw sya.

yun pala ay ang pag ikot sa madaling araw mga 3am at bibigyan mo ng pambili ng cafe

"I really envy father and sons like.... ed advincula and richard, iris padua and rey, mayor peewee and miki, chet and elaine, marlon pesebre and gras, connie dy and judy............ when they run kahit papano nakukunsulta pa nila ang mga tatay nila, give them advice,

ako when i run my father has sufferes a debilitating stoke na. no one to advice me anymore except a few minutes when he is awake and feels good. how i wish my father...........

No comments:

jojie claudo blog

My photo
Pasay City, Philippines
jojie claudio , my blog ay storia ng aking buhay , minsan eto at Diary ko, album and note pads, mula sa aking pagkabata hangang ngayon, sanay magustun nyo basahin ang mga blog entries ko eto,